Kornel Makuszyński urodził się 8 stycznia 1884 w Stryju koło Lwowa — polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta. Członek Polskiej Akademii Literatury.
Już podczas nauki w gimnazjum przejawiał zamiłowania humanistyczne. W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze, a w wieku 16 lat opublikował je w lwowskim dzienniku, Słowo Polskie. Swoją karierę rozpoczął w tymże dzienniku zajmując się recenzjami teatralnymi.
W późniejszych latach odebrał staranne wykształcenie. Najpierw studiował literaturę polską i romanistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, następnie - literaturę francuską na paryskiej Sorbonie. Swoje pierwsze książki zaczął wydawać we Lwowie, Warszawie i Kijowie. Pisał głównie dla dorosłych do czasu, aż lwowskie wydawnictwo złożyło mu propozycję napisania książki dla młodzieży. Od tej chwili powstało mnóstwo niezwykłych powieści i opowiadań dla dzieci i młodzieży, m.in.: "Bardzo dziwne bajki", "Straszliwe przygody", "Po mlecznej drodze", "Narodziny serca", "Wesoły Zwierzyniec", "Bezgrzeszne lata", "O dwóch takich, co ukradli księżyc", "Przyjaciel wesołego diabła", "Panna z mokrą głową", " Przygody Koziołka Matołka", "Skrzydlaty chłopiec", "Przygody Małpki Fiki-Miki", "Wielka brama", "Wyprawa pod psem", "Awantura o Basię", "Legendy krakowskie", "Złamany miecz", "Szatan z siódmej klasy", "Szaleństwa panny Ewy", "Za króla Piasta Polska wyrasta". Za swoją twórczość otrzymał członkostwo Polskiej Akademii Literatury, państwową nagrodę literacką, nagrodę PAL "Złoty Wawrzyn" i honorowe obywatelstwo Zakopanego — gdzie spędził ostatnie lata życia. Zmarł 31 lipca 1953 roku. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. W tym mieście znajduje się również Jego muzeum oraz odbywa się turniej brydżowy Jego imienia. Kornel Makuszyński jest patronem Hufca ZHP w Głogowie, a od 1994 roku przyznawana jest w Polsce Literacka Nagroda im. Kornela Makuszyńskiego.