Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w roku 2011, przyjął uchwałę ustanawiającą rok 2012 - rokiem Janusza Korczaka. Inicjatywę w tej sprawie zgłosił Rzecznik Praw Dziecka - Marek Michalak.
W tym roku wypada 70-ta rocznica śmierci Janusza Korczaka i setna rocznica założenia przez niego Domu Sierot, który mieścił się przy ul. Krochmalnej w Warszawie. Kim był ten człowiek i czego dokonał...?
...Przypomnijmy to sobie...
Janusz Korczak - to pseudonim literacki, naprawdę nazywał się Henryk Goldszmit. Pochodził z Warszawy. Z wykształcenia był lekarzem, ale znany jest głównie jako wybitny pedagog i autor książek dla dzieci. Pracował jakiś czas w szpitalu dziecięcym, a potem założył i prowadził w Warszawie Dom Sierot, w którym wprowadzil nowoczesne jak na owe czasy meody wychowawcze; samorząd dzieci, sąd koleżeński, gazetkę.
W czasie II wojny świetowej, kiedy NIemcy wysłali wszystkie dzieci z Domu Sierot do obozu koncentracyjnego. "Stary doktor", bo tak nazywano Janusza Korczaka nie skorzystał z możliwości uratowania życia i wyjazdu, ale wraz z wychowankami poszedł na śmierć.
Niektóre utwory Janusza Korczaka:
-
"Dzieci ulicy", 1901
-
"Mośki, Joski i Srule", 1910
-
"Józki, Jaśki i Franki", 1911
-
"Bobo" ("Bobo", "Spowiedź motyla", "Feralny tydzień"), 1914"Jak kochać dziecko", t. 1, 1920
-
"Jak kochać dziecko", t. 2, 1921
-
"Kiedy znów będę mały", 1925
-
"Bankructwo małego Dżeka", 1926
-
"Król Maciuś Pierwszy", 1928
-
"Prawo dziecka do szacunku", 1929
-
"Król Maciuś na wyspie bezludnej", 1931
-
"Kajtuś Czarodziej", 1934
-
"Uparty chłopiec" (O Ludwiku Pasteurze), 1938
-
"Pedagogika żartobliwa", 1939
W zwiazku z tym, w naszej szkole, zorganizowano konkurs pięknego czytania utworów tego wybitnego twórcy...